Dün TÜYAP’taydım. Malum güçlü bir seyahatti; Varol Yaşaroğlu ile imza öncesi buluşup bugün raflara girecek kitabını konuştuk. Öylesine meczup bir kalabalık vardı ki onu bekleyen, fotoğraf çekmek bile güç oldu. Bu ortada çekilen fotoğraf ve görüntüler toplumsal medyada #BendeGördüm hashtagi ile paylaşılıyor. Böylesine çok sevilen bir kitabın birinci röportajını yapmanın sevinciyle her şeyi uzun uzun konuştuk. Sinema sineması ile yaptığımız görüntü söyleşinin üzerine Mor Bir Fil Gördüm Güya 7 için buluşmamız da epey keyifli geçti yani. İşte yolu sevgiden geçen, bol bol ileti veren, akıp giden sohbetimiz…
Varol Yaşaroğlu ile söyleşimizi izlemek için tıklayınız.
TÜRKİYE’DE BİR ŞEY FENOMEN OLACAKSA KİTAPLAR OLSUN
– Yedinci kitap yarın (Pazartesi) raflarda! Neler bekliyor çocukları ve meraklısını bu kitapta?
Yedinci kitabımızın ismi Mor Bir Fil Gördüm Sanki! Bu kitapta da, her kitapta yaptığımız üzere yeniden bir klip yaptık. Mor Bir Fil Gördüm müziğinin bir klibi var. Şu anda yeniden hit bir müzik olmaya başladı. Çocuklar Mor Bir Fil Gördüm müziğini söyleyip dans ediyorlar ve görüntülerini bize gönderiyorlar.
– Evet, hashtag da açmışsınız hatta! #Bendegördüm
Burada Mor Bir Fil Gördüm Güya arka arda söylendiğinde söylenmesi güç bir cümle ya, bunu söyleyin diyoruz. #Bendegördüm hashtagi ile görüntü ya da fotoğraflarını bizimle paylaşmalarını istiyoruz. Şu anda bu da toplumsal medyada çok yayılmaya başladı. Şu anda kitap fuarındayız. Eksik Kesim Yayınları, maskeler de dağıtmış. Etrafıma baktığımda bir sürü Canan ve Kral Şakir maskeli çocuk görüyorum. Bütün TÜYAP şu anda maskeli çocuklarla dolu. Çok hoş bir manzara nitekim. Şu anda arkandaki çocuklarda da var. Evvelki kitaplarını da almışlar.
– Herkes TÜYAP’a sizin için gelmiş üzere : )
Evet TÜYAP’a benim için gelmişler. (Gülüyoruz)
– Pekala fuarda, bilhassa imza günlerinde yaşadığınız en büyük sorun ne?
Şu; imza saati 14.00’de başlayacak diyoruz. Lakin beni alışılmış orada imza saatinden evvel görenler çabucak “Ben kent dışından geldim. Çıkmamız gerekiyor. Okulla geldim.” üzere mazeretlerle imza almak, fotoğraf çektirmek istiyor, o biraz yoruyor.
– İmzalıyor musunuz pekala?
İmzalamayı çok istiyorum. Kimilerini ne palavra söyleyeyim çaktırmadan burada imzaladım. Lakin birileri görünce orada kuyruk oluşmaya başlıyor. Bu sefer imza, saatinden evvel başlamış oluyor ve inanılmaz bir kaos oluşmaya başlıyor. O yüzden üzerimdeki Kral Şakir tişörtünü de saklıyorum. (Gülüyor)
– Bu durum ne hissettiriyor pekala?
Bu çok memnunluk verici hakikaten. Düşün bu türlü bir kitabın fenomen olması ne kadar hoş bir şey. Kitaplar fenomen olsun aslında Türkiye’de. Değil mi, bir şey fenomen olacaksa sahiden kitaplar fenomen olsun. Bu manada ayrıyeten memnunuz olağan.
– Bu ortada kitabın içinde sinemayla ilgili bir sürpriz de var, değil mi?
Evet, şu anda vizyonda olan Kral Şakir Korsanlar Diyarı sinemamızın posteri, kitabımızın hediyesi…
BİZİM ÇOK BÜYÜK BİR SORUMLULUĞUMUZ VAR
– Sineması de konuşmuştuk. Hala vizyondasınız, nasıl gidiyor?
Yarın, (Pazartesi) prestijiyle 1 milyon 800 bin düzeyine ulaşmış olur diye düşünüyorum. 2 milyonu bulacak üzere duruyor. Bakalım inşallah daha da yeterli olur.
– Bu beklediğiniz bir şey miydi?
Açıkçası biz sineması yaptığımızda 1 milyonu kesinlikle geçmesini istiyorduk. Alışılmış sinema dalı hakikaten değişik dinamiği olan bir dal. Hiçbir şey sizin varsayım ettiğiniz üzere gitmeyebilir de. Yani Kral Şakir çok markalaştı. Kitapları çok satıyor. Çocuklar çok seviyor; lakin sinemada olduğunda birçok faktör var. İktisat ile bile kontaklı yani. Beşerler sinemaya gidecek mi, gitmeyecek mi diye. Lakin gördüğümüz kadarıyla böylesine markalaşmış bir işin de geri dönüşü aslında tam da varsayım ettiğimiz üzere. Koşullar uygun olduğunda gereken başarıyı sağlıyor.
– Pekala kitaplar çok mu süratli çıktı. Bu yedincisi?
Çünkü şöyle bir durum yaşıyoruz. Birazdan sen de imzada göreceksin aslında. Mesela imza kuyruğuna giriyorlar. Beklerken birçoğu kitabı bitirmiş oluyor. Yani kitabı almışlar, çabucak bana bir sonraki kitabı soruyor. Bugün bana birçoğu sekizinci kitabı soracak mesela.
– Karikatür yüklü olduğu için bu türlü süratli okunuyor olabilir mi? Bu hususta ne dersiniz?
Aslında baktığında bizim kitabımızda yazı kısmı da çok fazla. Yalnızca karikatürize bir kitap değil; bir çizgi roman değil sonuçta. Bence karakteri inanılmaz derecede seviyorlar. Kral Şakir karakterini, ailesini çok sevdiler. Çok kendilerinden görüyorlar ve anne babaları da çok dayanak oluyor okumaları için. Çocuklarının itimatla bir şey okuduklarını hissediyorlar. Çocuklarının birinci sefer bu türlü eğlenerek kitap okuduğunu görüyorlar. Daha evvel de seninle konuşmuştuk tablet, telefon çağında artık çocuklar. Onların kitap okuması harikulade bir şey. Ailesi gelip çocuğum tableti elinden bıraktı artık kitabı elinden düşürmüyor diyor.
– Evet, nitekim harikulade bir şey!
Ya inan geçenlerde Ankara’ya gittiğimizde ailemle bir kafede oturuyorduk. Konuşuyoruz, önümüzden bir anne ve çocuk geçti. Çocuk bir eli ile annesinin elini tutmuş, bir elinde de kitap, yolda okuyor. Güya telefon elinde yürüyen beşerler üzereydi.
– Fark etti mi sizi?
Görmedi. Fakat sonra ablam, “Bak, kardeşim burada!” dedi. İmzaladım kitabı. İşte o derece yani, düşün. Çocuk yolda taşınabilir oyun oynar üzere kitap okuyordu. Bu nitekim dayanılmaz bir şey. En gurur duyduğumuz şey.
– Pekala bu durum nereye gidiyor? Eğitimde bir şeylere katkısı olur mu mesela?
Valla kitaplar bu kadar okunduktan sonra, bunun sonuçta kesinlikle eğitim alanında da farklı atılımları olacak. Bununla ilgili Bakanlık’tan da sinyaller almaya başladık. Bu çok farklı bir yere gidecek hakikaten. Zira bizim çok büyük bir sorumluluğumuz var.
– Nedir bu hissettiğiniz sorumluluk?
6-11 yaş amaç kitlesi ile ortaya çıkmış bir kitap; ancak burada hakikaten çocuklara hakikat bildiriler vermeliyiz. Artık biliyorsun, hiçbir halde argo yok. Çocuğa ziyanlı olabilecek bir davranış yok. Yalnızca mizahıyla, içeriğiyle bu türlü bir kitabın çok sevilmiş olması da gurur verici bir şey. Zira daha evvel birçok aileden, öğretmenden şunu da duyduk; daha evvel okudukları yabancı kökenli kitapların birçoklarında argo sözcük, yer yer küfür var. O açıdan pak bir kitap yani. Şu anda aileler ona da çok seviniyor zira. Argo olmadan güldürebilmek, bu kitabın aslında en büyük özelliği.
KRAL ŞAKİR BİRİNCİ OKUMA KİTAPLARI SERİSİ YOLDA
– Olağan tıpkı şeyler sinema için de geçerli?
Tabii, sinema sineması de tıpkı etkiyi yarattı. Sonuçta doğal ki bu yaşta argo ile güldürmek kolay. Bir yerde bir küfür ettiğinde bile çocuk ona gülüyor zati. Onun için ekstra bir zekaya gerek yok üzere.
– Neden gülüyorlar dersiniz?
Çünkü bence çocuklar, ki ergenlikte de o denli, ebeveyne, etrafa karşı bir başkaldırı olarak görüyor bunu. Kendi özgürlüğünü elde etmeye çalışıyor, kendi kimliğini bulmaya çalışıyor. O manada da yasak olan bir şeyi delmek ya da işte o yasak cümleyi duymak onun güzeline gidiyor. Aa bak bilinmeyen zımnî bunu yaptım üzere bir psikoloji olsa gerek.
– Lakin siz Kral Şakir’de bu yolu seçmediniz?
Evet, Kral Şakir’de bu yok. Bizde olay şu, nitekim çocuğun zekasına uygun, çocuğun da, ailesinin de gülebileceği espriler yapıyoruz. O denli olunca da ortaya çok hoş bir içerik çıkıyor. Geçenlerde İnegöl’e gittim mesela, çok dayanılmaz bir imza kuyruğu vardı. Beni neredeyse vali üzere karşıladılar. Fotoğrafları paylaştığımda birçok insan bu espriyi yaptı bana. Yolda halkı selamlıyorum üzere. Oranın ileri gelenlerinden bir aile beni kahvaltıya davet etti. Kahvaltıda adam bana, “Kızımı sinemaya götürürdüm, yanımda da daima kulaklığım olurdu. Ben diğer şeyler izler ya da dinlerdim. Çok sıkılıyorum çocuk sinemalarından. Senin sinemaya girdik. Kulaklığımı unutmuşum. Hakikaten harikulade bir iş, sonuna kadar keyifle izledim. Bitmesin istedim.” dedi.
– Pekala bu biçim geri bildirimleri kitapta da alıyor musunuz?
Evet, alıyoruz. Okuyan 30-40 yaşında beşerler, anneler babalar da var. “Çocuğum okumadığı vakit ben okuyorum, acayip de eğleniyorum.” diyorlar. Ya da diziyi izliyorlar. Umarım bu çeşit gelişmeler kitapta da kendini çokça gösterecek. Burada bir de sürpriz vereyim mi? Çok kimseye söylemedim.
– Aa doğal, lütfen!
Bizim kısmetse diyelim, Ocak ayında 10 tane seri halinde, 10’u birden fakat kitap çıkacak. Okumaya başlayanlar için kolay öykülerin olduğu birinci okuma kitapları. Kolay dediğim başka Kral Şakir kitaplarında da olmadığı üzere piyasada “Bu çocuk kolay şeylerle oyalansın!” üzere bir mantığımız yok! Çocuğun düzeyine hitap edecek; fakat yalın bir lisanla yazılmış hoş kitaplar olacak…
– Pekala bu muhtaçlık nasıl doğdu?
Buna gereksinim vardı, zira Kral Şakir çizgi sinemasını izleyen çocukların birçoğu 6-11 yaş olarak düşündüğümüz amaç kitlenin dışında. 6 yaş altı, yani okul öncesi çocuklar da Kral Şakir tutkunu ve ebeveynlerine okuma yazma bilmeseler de var olan kitapları aldırıyorlarmış. Sonuçta anlamadığı şeyler olabilir kitapta. Aslında dizisini izliyor, kitabı da ailesine okutuyor. Biz bu talebi görünce birinci okumaya başlayanlar için Ulusal Eğitim’in onayladığı fontlarla yazılmış çok rahat okunacak kitaplar hazırlamaya karar verdik. Çok ilgi çekeceğini düşünüyoruz.
– Bu kitaplar renkli baskı mı olacak?
Renkli olacak. 6-11 yaş için siyah rengi, bu cins kitaplarda daha önemli biz büyüdük, büyüyoruz hissiyatını yaşasınlar diye düşünmüştük. Lakin burada okul öncesi için renkli olmasının daha uygun olacağını düşünüyoruz. Bakalım bu türlü bir projemiz de var.
DİJİTAL ELEKTRONİK MÜZİKLERLE ÇİZMEYİ SEVİYORUM
– Valla ne diyelim, harikasınız! Pekala nasıl ortamlarda çiziyorsunuz?
Eskiden mesela kesinlikle mesken ortamında oturup, başım sakinken çizmek hoşuma giderdi. Ya da ofiste masamda, bilgisayarda çizdiğim vakitler olurdu. Lakin şu an daima sırt çantamda çizim yapmak için kullandığım tabletimle geziyorum.
– Artık ne kolay değil mi?
Tabii. Bunu evvelce daima hayal ederdim. Bilgisayarların birinci çıktığı vakitlerde, “Keşke bunlar taşınabilir bir şey olsa. Yanımızda dolaştırabileceğimiz o güçte tabletler olsa!” derdim. Alışılmış yanımızda dolaştıracağımız bilgisayarlar demek daha hakikat. O vakitler tableti hayal edemiyorduk. Hayatımızda yoktu. Yani şu an artık her yerde çizebiliyorum. Sırt çantamla gittiğim her yerde oturuyorum, o anda canım çizmek istiyorsa çiziyorum.
– N’oluyor da çiziyorsunuz pekala? İlham mı geliyor?
Çizmek o denli bir şey ki, bir an bir müzik dinlersin ve canın acayip çizmek ister. Müziğin ritmine kaptırırım kendimi. Bilhassa müzik dinlerken çok çizme isteği gelir bana. O anda hemen! O yüzden her yerde çizebiliyorum, artık bir manim yok. Bir kafede oturup çizebilirim. Biliyorsun Ortaköy’de oturuyorum, iş yerim de orada. Bazen kıyı kenarında bir kafeye gidip, tek başıma denizi izleyip çizme isteğim var mesela. Kesinlikle onu çizmek istiyorum. İçimden gelen bir şey. Yani çok yerle vakitle irtibatlı bir şeyim yok artık çizme konusunda.
– Hangi müzikleri dinliyorsunuz en çok?
Benim en çok hoşuma giden müzikler, dijital elektronik müzikler. Nedenini şuna bağlıyorum. Çocukken de mesela birinci Star Wars’u izlediğimde oradaki ışın kılıcının çıkardığı ses efekti, ışınların efekti, yani dijital ses benim çok hoşuma gidiyor. Elektronik müziğe karşı acayip bir ilgim var.
– Elektronik müziklerle çiziyorsunuz yani, etkileyici!
Evet; lakin bu değişiyor. Geçen gün bir kafede oturuyorum, Düş diye bir müzik çaldı. Küme Seksen Dört ve Hande Yener’in çıkardığı bir müzikmiş. Aslında 2006’da çıkmış; lakin ben daha evvel hiç dikkat etmemişim. Bir yerde duyduğum müzik hoşuma gidiyor, çabucak uygulamayı açıp indiriyorum. Sonra bir mühlet dinliyorum. Son seyahatimde daima onu dinledim mesela. O anki ruh halime de bağlı işte. Çok dinlediğim müzikler var alışılmış; lakin hiç duymadığım bir müzik o an kulağıma güzel geliyorsa, bütün gün onu dinleyebilirim…
SİZ BANA 2 YÜZ MİLYON DOLARLIK BÜTÇE VERDİNİZ DE BEN YAPMADIM MI?
– Hakkınızda genelde olumlu tenkitler var; ancak aksiler da var. Onları nasıl değerlendiriyorsunuz?
Şu devirde olumsuz tenkit almıyorum; lakin geçmişte aldığımız oldu olağan. Geçmişte bize, “Sizin yaptığınız animasyonlar çok kolay. Bu işte yurt dışındaki animasyonlar üzere hiç kaliteniz yok.” gibi tenkitlerle saldırdılar.
– Pekala bunlara yanıtınız neydi?
Bizde eleştirmek çok moda diyeyim. Bir yerinden bir şey yakalayalım da eleştirelim üzere. Ben hareket adamıyım, hayatım boyunca hiç kimseyi de eleştirmedim. Daima önüme baktım. Tenkit de yapan olacaksa, araştırılmışsa, taraf gösterici bir yanı varsa natürel ki başımın üstünde yeri var. Lakin hiçbir dayanağı olmadan, araştırılmadan, dalın dinamikleri ya da o insanın yaptığı seyahat bilinmeden yapılan tenkitleri yanlış buluyorum. Mesela o yaptıkları tenkidin yanıtı şu: Siz bana 2 yüz milyon dolarlık bütçeyi verdiniz de ben yapmadım mı? O vakit kendimi hatalı hissederdim.
– Kral Şakir, Cartoon Network’te gösteriliyor. Bu durumda yurt dışı ile farklar ne?
Verilen mühletler mesela, yurt dışında çok farklı. Ne bileyim bir Gamble yaptığınızda orada size 3 ay mühlet veriyorlar. 3 ayda bir kısım bitiriyorsunuz. Biz, burada 1 ayda tahminen 3 kısım bitirmek durumundayız. Sahiden koşullarımız bir değil. Şu kademeden sonra değişebilir artık, Kral Şakir çok büyük markalaştı. Olaylar değişiyor zati, bizim bütçelerimiz büyüyor. Lisanstan olsun, sinemadan olsun gelir elde ediyoruz. Lakin bir şey başladığınızda o denli bir imkan yok.
– Bu noktaya kolay gelinmedi yani?
Tabii, gelinmiyor. Biz Kral Şakir mühletince bile, beşerler dışarıdan baktığında “Aa inanılmaz paralar kazanıyorlar, her yerde bunlar var!” diye düşünürken, biz bankadan kredi de çektik. Bu işe inanmak çok değerli. Şunu da biliyorum, yurt dışında bir markanın oluşması için inanılmaz yatırımlar yapılıyor. Yani milyon dolarlar harcanıyor. Bizim o denli bir gücümüz yok burada. Kendi çapımızda içerikli bir şey yapmaya çalışıyoruz. Burada bir formda o içeriğin ilerleyebilmesi için nitekim çaba vermek gerekiyor. Sonuna kadar takıma inanıp, kendinize inanıp, yaptığınız işe inanıp sürdürmeniz gerekiyor. Yoksa çok sıkıntı bir şey. Kendi inancınızı kaybettiğiniz vakit aslında her şey bitiyor. Aslında bizim seyahatimizi sürdürme nedenimiz oydu. Bana o mevzuda da tenkit yapıldı. Bu metinlerle olmaz diyen de çok oldu. Animasyoncular bile, Abi çok fazla yer var, biz bunu nasıl yapacağız, gereksiz şeyler bunlar filan. Ancak ben sonuna kadar inandım. Ben bir defa yaptığım işi seviyorum ve o sevdiğim işin de muvaffakiyete ulaşacağını zati biliyorum. Hatta muvaffakiyete ulaşmak da çok yanlış bir tabir üzere geliyor aslında onu da belirteyim.
– Neden?
Çünkü esasen başarılı buluyordum. Başarıya ulaşacağını biliyordum dersem, başladığında başarılı değil miydi yani? Halbuki o sizin inancınız aslında. Onun başarılı olduğunu düşünürseniz aslında beşerler da bu seyahatte bir yerde başarılı olduğunu gördükten sonra olay diğer bir noktaya gidiyor.
BENİM ALAMETİFARİKAM KARAKTER DİZAYNIYDI
– Pekala Kral Şakir’i birinci çizdiğiniz vakti konuşalım mı o vakit? Nasıl bir andı?
Çok hoş bir andı. Önemli biçimde Kral Şakir karakterleri çizilirken en kıymetlisi krakter dizaynıydı. Bu çok değerli ve bence Türkiye’de çok eksik.
– Neden bu türlü dediniz?
Birçok animasyon firması yurt dışından Disney’in gözünü alalım, bir diğerinin kulağını alalım derken yapıştırma bir karakter çıkarıyor ortaya. Birçoğu üç boyutlu animasyon yapıyor. Üç boyutlu animasyon için şablonlar var. Aslında kimi kalıplarla üretiliyor. O kalıpların dışına çıkamamışlar. Aslında farkındalık yaratacak bir karakter dizaynına gidilmemiş. Bunu son derece yanlış buluyorum. Karakter tasarımı çok farklı bir olay. Burada nitekim güzel bir karakter tasarımcısının devreye girmesi gerekiyor. Bu bir animasyoncunun, bir modelcinin yapacağı iş değil; en büyük yanlış o. Ne olacak ki, bilgisayar programı sana hazır bir karakter tasarımı sunuyor aslında. Lakin işte o vakit iş yanlış bir yere gidiyor. Dehşetli tipler ortaya çıkıyor. Şirin değil. Ben bunlara başladığımda alametifarikam karakter dizaynıydı. Bu hususta sahiden düzgün olduğumu düşünüyorum.
– Kral Şakir’i çizerken en çok nelere dikkat ettiniz?
Son derece stilize olacak, şirin olacak ve üniversal olacak. Dünyada da bakıldığında bu karaktere, insanların “Evet ya, sahiden çok düzgün, hoş bir karakter” diyebileceği bir karakterleri çizdim. Burada ortağım ve kreatif takımımızdaki insanlara da, kesinlikle danıştım. Birinci karakteri çizdiğimde 50 tane farklı Kral Şakir, farklı başka karakterler vardı. İnce eleyip sık dokuduğumuz bir çalışma var orada. Benim dışımdaki gözlerin de görmesine muhtaçlık duydum. Kreatif manada güvendiğim beşerler onlar. Zati yola birlikte çıktığımız beşerler.
– Karakter yaratımında bu kıymetli bir ayrıntı, değil mi?
Çizmede öyledir, bir şeyi çizersin biraz orta verirsin. Ortadan 2-3 gün geçer, sonra baktığınızda o karakter daha farklı görünür size. Yani 2-3 gün evvel görmediğiniz bir şeyi o anda görürsünüz. Demek o an bana hoş gelmişti; fakat şu an hoş gelmeyen şu kısmı var deyip bakmak değerli. Yani bu türlü böyle Kral Şakir’i de çizmek bir ay filan sürdü.
– Fakat Kral Şakir üzerine düşünülen bir şeydi, değil mi? Senaryo onun üzerine kurulmadı yani?
Yok, orada evvel bir senaryo ortaya çıkıyor. Yani kişilikler, mesela Fil Necati midesine düşkün, dertsiz bir tip. Babacan bir yanı da var, bıyık ekleyelim diyorsun. Şişman olsun, fil olsun üzere şeyler.
– Kıssasını kim/kimler yazıyor bu kitapların? O takıma de değinelim?
Can Dizdaroğlu, Berk Tokay; ancak onun dışında iş çok büyüdüğünde farklı müellifler da eklendi. Bizim kitabımız tek bir müellif kitabı değil esasen. Aslında bir marka. Nasıl ki Disney’de bir karakter Disney diye anılıyor; fakat orada koca bir ordu var. Burada da bu markayı oluşturmada işin yaratıcısı olarak görünen benim.
– Bu durumda Disney sizsiniz!
Bu olağan yüksekten atıp “Disney benim!” demek için değil; lakin kendi içimizde o denli. Biz kendimizi o denli görelim. Çok hoş bir kelam vardır ya: Önce kral ol, akabinde krallık gelecektir. Siz kendinizi o denli konumlandırırsanız bir biçimde seyahatinizde oraya gerçek gidiyorsunuz esasen. O denli olunca da ben şu anda aslında bu markanın en yeterli halde ilerlemesi için elimden geleni yapıyorum.
– Pekala siz tam olarak bu işin neresindesiniz?
Ben işin her tarafında varım. Bunu da tek şemsiye olarak şöyle değerlendiriyorum: Bakış açısı! Bakış açısı bir markayı var ediyor aslında. Vereceğiniz kararlar, hakikaten markanın oluşumunda çok çok tesirli. O yüzden ben işin sinema sinemasının imalinden da, tekniğinden de, yazımından da, çiziminden de anlıyorum. Ben aslında ortak şemsiyeyi oluşturan şahısım burada. Tahminen yurt dışında insanların hepsinin başka branşları vardır, sen yalnızca modellemede yetkinsindir, başkası yalnızca karakterde yetkindir. Ancak ben işin her tarafını bilmek durumundayım. Zira animasyon dediğimiz aslında çok maliyetli bir iş. Bizim şu anki sinemanın kalitesi yurt dışında çok paralara mal olabilir. Lakin biz burada optimum davranmak durumundayız. Burada benim tekniği ve nasıl optimum uygulanacağını çok uygun bilmem gerekiyor. Ve ben hakikaten biliyorum. Çok değişik teknikleri bu sinema sinemasında uyguladık ve şahsen müdahale ettim.
– Aslında muvaffakiyetin sırrında takımın rolü büyük, değil mi?
Tabii tekrar takım giriyor devreye. Benim bir müdahaleme yüz adımla geliyorlar. 99’dan beri gelen bizimle kalan takımda artık benim elim kolum olan bir grup oluşmuş durumda. O yüzden ben Kral Şakir’in şu anda ortaya çıkma muvaffakiyetini aslında doğal ki hakikat grubun yanlışsız formda yol almasına bağlıyorum. Umarım bu iş çok çok daha büyür. Bunu ileriye götürmek her vakit bizim elimizde.
KRAL ŞAKİR’İN HAMURUNDA SEVGİ VAR
– Kral Şakir’e en yakın gördüğünüz animasyon hangisi ülkemizde ya da yurt dışında?
Türkiye’de bir örneği yok. Bu çeşit mizahi ve hoş bir hikayeye sahip, böylesine stilize olmuş karakterlerle bir imal ben görmedim sahiden. Bir örneğimizin olduğunu düşünmüyorum. Yurt dışında da bunu karşılaştırmak çok sıkıntı olağan. Mesela yurt dışındaki animasyonlarda çok fazla mizah kullanılmıyor. Son periyotta biraz trend olmaya başlamış. Onlar daha çok dramatik kurgulara değer veriyorlar. Lakin mesela Zootropolis sinemasında nitekim önemli bir formda bizim mizahımıza yakın şeyler gördüm. Tekrar de çok sonluydu; ancak beni çok güldüren sahneleri oldu. Mesela tembel hayvan sahnesi çok komikti. Aslında bizim de anlayışımız o yani. O mizah doğrultusunda şeyler yapmaya çalışıyoruz.
– Yurt dışında tanınma konusunda yeni adımlar var mı?
Kral Şakir aslında şahsına münhasır bir animasyon mizahıyla, tekniğiyle. Şu anda Mena’da yayınlanıyor, Ortadoğu’da ve Kuzey Afrika’da; ancak buna Avrupa ve Amerika da eklenebilir. Şu anda hiçbir tanıtımımız yok oralarda, tanıtılırsak tahminen de çok farklı yansılar alarak ilerleyebiliriz.
– Pekala kültür farkımız nasıl göze çarpar bu türlü bir durumda?
Orada güncellemeler yapılır. Aslında bizim mizah anlayışımız ile onlarınki ortasında çok besbelli farklar yok; nüans farkları var. Mesela biz daha absürt espriler yapalım modundayız. Absürt espri sonuçta dünyada kozmik bir şey. Yalnızca çok çok bize ilişkin, gönderme yapılan esprilerin güncellenmesi gerekir. Tahminen Adana Dürüm, ki Adana Dürümü bile güncelleyip Donat yapmak durumunda kalmayabiliriz. Bizim klâsik yiyeceklerimiz de artık her yerde tanınıyor. Yani söz ya da cümle yapılarında oynamak gerekebilir; yoksa konularımızda sorun yok bence.
– Sizin en değerli özelliğiniz ne?
Bizim sinemalarımızda de konularımız kozmik. Dizide de Türk Ailesi; lakin daima paralel cihanlara, farklı diyarlara gidiyorlar. Bilimsel araştırmalar var. Bunlar dünyanın her yerinde öteki mevzular değil. Bizim bence en değerli özelliğimiz şu, Türk aile yapısının özündeki sevgi! Nitekim bunu çok önemsiyorum. Kral Şakir’in hamurunda sevgi var. Sevgi de kozmik bir şey! Yurt dışında artık birçok yerde yabancılaşma var. Bizde de bilhassa büyük kentlerde yaşanıyor. Bence bunun önüne geçecek en değerli şey, sevgi. O sevginin kaybolmaması. Aslında yurt dışındaki beşerler da artık bir manevî arayış içindeler, bu da açıkça görülüyor. Her şey bilimsel teknolojilerle ilerleyip, hırs, güç, para ile yürümüyor. O manada bence buna muhtaçlık var aslında. Tahminen onlara da ilaç olabilir bizim çizgi sinemamız. Bu türlü bir farkındalık yaratabiliriz diye düşünüyorum.
– Eklemek istediğiniz bir şeyler var mı?
Kral Şakir’i çok seviyorum. Kendimi de çok seviyorum. Her insanın da kendini sevmesi gerektiğini düşünüyorum. Her şey evvel kendini sevmekle başlıyor. Hani o klasiktir ya, kendini sevmezsen başka insanları sevmek de zorlaşıyor. O yüzden değerli bir şey yani.
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Varol Yaşaroğlu: Teşekkür ederim.
Mor Bir Fil Gördüm Güya 7
Varol Yaşaroğlu
Eksik Kesim Yay.
S.: 208
Kitabı satın almak için tıklayınız: D&R
*
Damla Karakuş
Instagram: