NS, Nazilerin kurduğu toplama kamplarına kuruma ilişkin trenlerle taşınan Yahudi, Roman ve Sintiler ile yakınlarına ödenmesi gayesiyle “on milyonlarca euroluk” bütçe ayırdı.
Emsal teşkil eden dava, ailesini Auschwitz Kampı’nda kaybeden Amsterdamlı fizyoterapist Salo Muller tarafından açıldı.
45 MİLYON EUROLUK TAZMİNAT
BBC’nin haberine nazaran, Eski Amsterdam Belediye Lideri Job Cohen başkanlığındaki soruşturma komitesi, NS’in isteği üzerine, ödenecek tazminat fiyatını belirledi.
Hollanda Demiryolları tarafından Nazi toplama kamplarına nakledilen yaklaşık 500 Yahudi, Roman ve Sinti hala hayatta.
NS Lideri Roger van Boxtel’in yaptığı açıklamaya nazaran, hayattaki şahıslara 15 bin euro ödenecek.
Soykırım mağdurlarının hayatta kalan dul eşlerine 7 bin 500’er euro, çocuklarına ise, 5 bin ile 7 bin 500’er euro ortasında tazminat verilecek.
Tazminat ödenecek kişi sayısının yaklaşık 6 bin civarında olduğu belirtiliyor.
Ayrıca Hollanda Demiryolları’nın savaştaki rolüne ait bağımsız bir soruşturma açılması kararlaştırıldı.
Westerbork Kampı
100 BİNDEN FAZLA İNSANI KAMPLARA TAŞIDILAR
NS, 2. Dünya Savaşı sırasında Musevilerin, Naziler tarafından süreksiz olarak kurulan Westerbork Kampı’na taşınmasına aracılık etti.
Hollanda’daki yaklaşık 110 bin Yahudi, Roman ve Sinti, trenlerle ülkenin doğusundaki Drenthe bölgesinde bulunan kampa taşındı. Bunlardan yalnızca 5 bini geri dönebildi.
NS, soykırım mağdurlarının nakliyesinden yaklaşık 2,5 milyon euro kazandı.
Demiryolları, 2005 yılında 2. Dünya Savaşı’ndaki siyaseti nedeniyle resmen özür dilemiş lakin kurbanlara ferdi tazminat ödemeyi reddetmişti.
AİLESİ GAZ ODALARINDA ÖLDÜRÜLDÜ
Bunun üzerine aile bireyleri, NS tarafından Westerbork’a taşınan ve oradan nakledildikleri Auschwitz’deki gaz odalarında öldürülen Salo Muller, 3 yıl evvel hukuk gayreti başlattı.
Amsterdam’daki Ajax futbol grubunda uzun yıllar fizyoterapist olarak çalışan 83 yaşındaki Muller’in uğraşları sonucu NS, kurban ve yakınlarına tazminat ödemeyi kabul etti.
Hollanda Televizyonu’nda yayınlanan Nieuwsuur (Haber Saati) programına konuşan Muller, tazminatın sembolik bir manası olduğunu belirterek, “Para ödemek, bir şirkete özür dilemekten daha fazla acı veriyor” dedi.
