Survivor 2020’nin altıncı kısmına, gönüllüler grubundan Tayfun Erdoğan’ın röportajı damga vurdu. Babası olan Emrah ile yaşadıklarını anlatan Tayfun Erdoğan, annesi ve dedesini çok özlediğini söyledi.
İşte Tayfun Erdoğan’ın açıklamalarından orta başlıklar…
“BABAMI HİÇ TANIMADIM”
“Çok sıkıntı bir çocukluk geçirdim. O kadar güç vakitlerdi ki, 7 yaşındaki yaşıtlarım oyun oynarken birinci sınıfa giderken ben hastanelerde DNA testleri için iğne oluyordum. Çocukluğumdan beri ben babamı hiç tanımadım. Babamı birinci defa, 7 yaşında bir televizyon ekranında gördüm. Daha evvel babamı hiç görmemiştim.
“BEN DEDEME KOŞARDIM”
Benim bugüne kadar her şeyi annem ve dedemle geçti. Hastalığım… İlkokulum… Ortaokulum… Her şeyim! Buradayken düşünme fırsatım daha çok oluyor. Onların yokluğu, hasreti her geçen gün beni daha da farklı bir insan yapıyor. Dedem ile baba üzere büyüdüm. Onunla 9 yaşına kadar tıpkı yatağı paylaştım. 4-5 yaşına kadar baba olarak onu bildim. Akşam konuta geldiğimde kapıyı dedem açardı ve ben ona koşardım. Dedem beni oğlu yerine koydu, dayım trafik kazasında öldüğü için…
“KÖPEĞE SIKINTISI, BANA ALIRDI”
Annemi anlatmaya sözler yetmez. Mesela kasaba giderdi. Söyleyemezdi, utanırdı. ‘Köpeğim var ona kemik alacağım, bana kemik verir misiniz?’ sıkıntısı. annem o kemikleri alıp bana kemik suyuyla çorba içirirdi. Annem de çalışmıyordu, çok gençti. Benim çocukluğumdan bugünüme kadar yapmadığı hiçbir şey kalmadı.
“BİR İMZAYLA BİTTİ”
“O insan benim babam. Benimle gurur duymasını isterdim. Tahminen içten içe duyuyordur, bilmiyorum. Bana Bursa’dan bir konut aldı. O konutu alırken bana feragatname imzalattı. İkimiz ortasındaki bütün bağ bir imza ile bitti.”