Mersin’de yaşayan Selcen Kankul, 6 aylıkken geçirdiği ateşli hastalık sonucu o periyot yurt dışında yaşayan ailesi tarafından hastaneye götürüldüğünü fakat kendisine grip teşhisi konularak meskene gönderildiğini söyledi.
“AİLEM VE KENDİ AZMİMLE KONUŞMAYA, HAREKET ETMEYE BAŞLADIM”
Yurt dışındaki hastane sürecinden bir müddet sonra yüzünün sol kısmında kayma, kol ve bacaklarında kas gücü kaybının fark edilmesi üzerine İstanbul’da hastaneye kaldırıldığını ve bir ay komada yattığını anlatan Kankul, şunları lisana getirdi:
“Doktorlar hastalığımla ilgili teşhis koyamamışlar ve aileme benim yaşayabileceğime dair ihtimal bile vermemişler. Şayet yaşarsam da yüzde 90 engelli kalacağımı söylemişler. Bir ay sonra taburcu edildim. Bir müddet İstanbul’da fizik tedavi gördüm. Annem fizyoterapistin gösterdiği hareketleri yaklaşık 3 yıl boyunca bana uyguladı. Ailemin ve benim de azmimle bu müddette konuşmaya, sol kol ve bacağımı hareket ettirmeye başladım. Hastalığımla ilgili hiçbir teşhis yoktu. Aileme hastalığımın ne olduğunu her sorduğumda bana geçirdiğim havale sonucu olduğunu söylediler.”
“HAYALİM İÇİN YILMADIM”
Kankul, üniversite imtihanında İnönü Üniversitesi Sıhhat Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Kısmını kazandığını belirtti.
Eğitim hayatının kendisi için kolay olmadığını tabir eden Kankul, şunları kaydetti:
“Üniversite yıllarımda serebral palsi hastası olduğumu öğrendim. Fizyoterapist olamaya o vakitler karar verdim. Zira benim arkadaşım olmadı ancak benim üzere engelli çocuklar arkadaşsız kalmasın istedim. Fizyoterapist olma hayalim oradan başladı. Okulumu bitirdim ve artık hayalimdeki mesleğimi yapıyorum. Hayatımda verdiğim en gerçek kararlardan biri bu oldu. Beşerlerle konuşmaya çekiniyordum. Engelimden ötürü üniversitenin benim için kolay olmayacağını biliyordum. Tek bir isteğim ve hayalim vardı o da fizyoterapist olmaktı. ‘Yapamazsın’ diyenler oldu ancak her insan tıpkı değil. Fizyoterapist olma hayalimi gerçekleştirebilmek için yılmadım.”
2 YIL SONRA HAYALİ GERÇEK OLDU
Üniversiteden mezun olduktan sonra 2 yıl boyunca iş bulamadığını aktaran Kankul, bu devirde Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesinde de istekli çalışarak bedensel engelli çocukların tedavisi için uğraş verdiğini söz etti.
Kankul, Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı ile iş birliği yaparak Türkiye’de farklı üniversitelere giderek öğrencilere motivasyon ve serebral palsi hastalığı üzerine farkındalık konuşmaları yaptığını kaydetti.
Mersin Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezinde iki aydır çalıştığını ve çok memnun olduğunu söyleyen Kankul, serebral palsi hastalığının toplumda yanlış bilindiğini söyledi. Kankul, şöyle devam etti:
“Geçen yıl Ankara’da katıldığım 6 Ekim Dünya Serebral Palsi Farkındalık Yürüyüşü aktifliği sonrası Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Bakanımız Zehra Zümrüt Selçuk, kimi sivil toplum kuruluş temsilcilerini makamında kabul etti. Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı üyesi olarak bende ziyarete gittim. Ziyarette Sayın Bakanımıza hayat öykümü anlattım. Ön yargılardan ötürü iş bulamadığımı söyledim. Sayın Bakanımız bana birlikte çalışma teklifinde bulundu. Ben de seve seve kabul ettim. 2 ay evvel Mersin Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezinde çalışmaya başladım. Buradaki engellileri mukadderat arkadaşlarım olarak görüyorum. Zira tıpkı yollardan birebir problemlerde bende geçtim. Onlarla daha hoş bağ kuruyorum. Onlarla dans ediyoruz, çeşitli oyunlar oynuyoruz. Merkezde olmaktan memnunum. Çocuklara dokunmaktan ve onların hayatında bir kesim olmaktan memnunum.”
Kankul, daha çok engelli çocuğa ve ailelerine umut olmak ve elinden geldiğince hayatlarına dokunmak istediğini kelamlarına ekledi.
“SELCEN, ENGELLİLER İÇİN YETERLİ BİR ÖRNEK”
Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığı Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürü Orhan Koç da Selcen ile geçen yıl Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Bakanı Selçuk’u ziyaretinde tanıştığını söyledi.
Selcen’in çok azimli ve örnek gösterilecek biri olduğunu tabir eden Koç, şunları kaydetti:
“Selcen, Sayın Bakanımız Zehra Zümrüt Selçuk’un talimatı üzerine bugün Mersin Engelli, Bakım ve Rehabilitasyon Merkezimizde çalışıyor. Kendisinin hizmetlerinden çok mutluyuz. Hakikaten burada engelli kardeşlerimize yaşamış olduğu deneyimleri de ekleyerek, gönlünü vererek hoş bir hizmet veriyor. Bizin için engelli kardeşlerimizin eğitim hayatı, toplumsal hayata katılmaları, istihdam edilmeleri çok değerli. Engellilerin hayatındaki değişiklikleri göstermesi açısından Selcen yeterli bir örnek.”
