Ahırlı ilçesi Büyük Öz Mahallesi’nde hayatını sürdüren ve 28 yıl evvel eşi Ramazan’ı kaybeden Avcu, zihinsel ve bedensel engelli olarak dünyaya gelen oğlu Celal’e ilerlemiş yaşına karşın büyük bir ihtimamla bakıyor.
Oğluyla yalnız yaşayan Emine nine, vefatının akabinde evladının sahipsiz kalacak olmasının tasasını yaşıyor.
Avcu, oğlu Celal’le huzurlu bir hayat sürdüklerini söyledi.
İki çocuğu olduğunu anlatan Avcu, “Diğer evladım İstanbul’da yaşıyor. Ailesi orada, torunlarım var. Her vakit arar, sorar. Gereksinimlerimi karşılar fakat o uzakta. Torunlarım da vakit zaman gelirler, kalırlar. Celal ise gözümün parıltısı.” diye konuştu.
OĞLUNDAN HİÇ AYRILMADI
Avcu, komşu ve akrabalarının kendisine her vakit takviye olduğunu belirterek, şunları söyledi:
“Ona gözüm üzere baktım. Çocuğum zihinsel ve bedensel engelli, kimseye ziyan vermez. Ne dersem onu yapar, daima yanımda. Nereye gidersem, benimle gelir. Okula gitti, orada bir devir, kendi gereksinimlerini karşılamasını öğrendi. 69 yıldır hiç ayrılmadık. Yaşım ilerledi, hastalıklardan ötürü hiçbir yere gidemiyorum. Oğlumun yanında olmak zorundayım. Oğlumu gözümün önünden hiç ayırmıyorum, her türlü gereksinimini karşılamaya çalışıyorum. Yaşım da 93, ben öldükten sonra oğlumun hali ne olur diye düşünüyorum.”
Büyük Öz Mahallesi Muhtarı Süleyman Ceylan da anne ve oğluna takviye olduklarını belirtti.
Pazar, banka ve doktora gitmek istedikleri vakit onlara yardımcı olduğunu tabir eden Ceylan, “Allah isteği için yardım ediyoruz. Bu işten bir menfaatimiz yok. Köyümüz genelde yaşlı kesim. Nüfusumuz da az. Gereksinimlerimiz noktasında dayanışma içerisindeyiz.” tabirini kullandı.
