Herkes İtalya’yı sever. Neden sevmesin? Çok tutkulu bir ülke: yiyecek, şarap, heykel, fotoğraf… Muhtemelen Avrupa’nın kulağa en cazip gelen ülkelerinden biri. İtalya, karşı konulmaz yemekleri, antik mimarisi ve kendine has kültürüyle eşsiz bir sanat gezegeni.
Söz konusu İtalya olunca, tek bir kentle yetinmek güç olsa gerek. “Hazır oraya kadar gitmişim, 3 büyük kenti görmeden dönmeyeyim” diye düşünmeden edemiyor insan. Her ne kadar iç uçuşlar süratli ve pratik gözükse de euronun durumu malum. Biraz nostalji, biraz da hesap yapalım; trenle İtalya’da seyahat etmek nasıl oluyormuş bir bakalım.
ÜLKENİN BİR UCUNDAN BAŞKASINA SÜRATLİ SEYAHAT
İtalya’da tren seyahati, başta büyük kentler olmak üzere ülkenin birçoklarını görmek için uygun ve ucuz bir yol. İtalya sana küçük kasabaları ve büyük kentleri birbirine bağlayan bölgesel trenler sunar. Ülke çapında raylı sistem 1800’lü yıllarda başlamış ve Faşist Mussolini rejimi periyodunda hayli genişletilmiş. Bugün İtalya’nın rastgele bir bölgesinden trene atlayıp, ülkenin başka ucundan çıkman bir lüks değil. Trenle seyahat etmek, büyük kentleri ziyaret etmek için ekseriyetle en süratli ve pratik seçenek.
TRENITALIA VE FRECCE TRENLERİ TANINAN OLANLAR
Nereden başlasak? diye fikirler kafanı karıştırmasın. Evvel gitmek istediğin kentleri belirle. Bu kentler Roma, Floransa, Venedik olsun mesela. Üzerine yük olmayacak küçük bir bavul hazırla, düşelim yollara. Artık sana tek tek ne yapman gerektiğini anlatacağım.
Uçağın hangi kente iniş yaparsa yapsın, merkez istasyonuna varman sıkıntı değil. Genelde kent merkezlerine konuşlanan tren istasyonunu bul, bir sonraki durak için biletini al ve trene bin. Gittiğin her kentte birebir süreçlerle hareket edeceksin. Aslında bilmediğin işler değil, seni zorlayacak tek şey İtalyanca olsa gerek.
15 EUROYA DA BİLET VAR, 40 EUROYA DA
Daha detaylı bilgilerle ilerleyelim;
Bazı istisna tren markaları dışında tüm trenler, ulusal demir yolu sınırının bir kesimi olan Trenitalia’dan geçer. Frecce ise, İtalya’nın sırf büyük kentler ortasında çalışan süratli trenleri.
Şehirlerarası gezen nispeten süratli öteki trenler ise Intercity ve Intercity Plus.
Özel bir demiryolu şirketi olan Italo, birkaç büyük kent ortasındaki rotalarda süratli trenler kullanıyor. Bu tren markalarının bütçeleri kendi içinde değişiyor. Kışın 15 euroya bilet bulabileceğin üzere, dönemde 40 euroya da çıkabilir.
Benim tren biletlerim Ocak ayında 15-20 euro ortasında değişiyordu. Birebir biletler temmuz ayında 30-40 euroyu bulmuştu. Evvelce online olarak bilet alarak kar edebilmen mümkün.
ASILI PANOLARDA TRENİN GELECEĞİ SAAT VE PLATFORM YAZIYOR
Tren istasyonlarında, yakında varacak olan treni belirten ekranlar var. Bu ekranlardan trenin geliş saatini, hangi numaraya ilişkin platforma yanaşacağını denetim ediyorsun. Örneğin Milano varış saati 14.40 ise çabucak yanında ‘platform 2’ halinde belirtiliyor.
Aynı havaalanlarındaki üzere. Birinci bakışta trenin orada değilse panik yapma. Çok erken olabilir, zira panoda sadece en erken kalkışlar listelenir. Genelde senin treninin hangi platforma yanaşacağı varışından 10 dakika evvel açıklanıyor.
BİLET ALMA SEÇENEKLERİN
Tren biletlerini istasyonlardaki makinelerden alabileceğiniz üzere, online olarak da satın alabilirsin. 2 farklı formda bilet sahibi olabilirsin;
-
Online satın alabileceğin Trenitalia yahut Italo’de tren tarifelerini internetten ulaş. Biletin satın alma sürecinin akabinde telefonuna düşecek. Garanti olması için online biletinin çıktısını almanda yarar var.
-
İstasyonlarda, bilet almak istediğin kente ilişkin trenin saatini ve varış noktasını, gereksinim duyduğun bilet sayısını ve bilet sınıfını ( primo veya secondo ) içeren bilet satış noktaları mevcut. Bu da ikinci seçeneğin.
Çevrimiçi bir bilet satın alırsan, o vakit tam olarak birebir trende olmalısın. Geç kalırsan yahut kaçırırsan, rezervasyonunu çevrimiçi olarak değiştirmelisin.
Trenitalia’nın telefonuna gönderilen e-posta yahut sms metin bildirisi ile elektronik biletleri var.
-
Trenine binmeden çabucak evvel, yeşil ve beyaz makineyi bulup biletinin bir köşesini makinadaki bölmeye bir sokup, çıkar. Bu, biletinin kullanım saatini ve tarihini yazdıracak.
PRATİK İP UÇLARI: AMAN DİYEYİM DİKKAT!
Trene bindikten sonra tren şefi gelip biletini görmek isteyecek. Telefon bu, akıllı da olsa şarjı bitti mi bahtın yok. Bu yüzden her türlü yanına bir çıktı almış olmalısın.
İtalyanca’da platformlar binari olarak isimlendiriliyor. Aklında bulunsun.
DİĞER YOLCULARA ‘ÇAV’ DEMEYİ İHMAL ETME
Genellikle, bagajın için koltukların üzerinde küçük raflar yahut daha büyük bagajların için her bir koridora yakın özel bölmeler var. Bu ortada istasyonlarda ’emanet bavul’ teslim alan dükkanlar yapmışlar. Epey sağlam. İstersen yükünü cüzi bir ölçüye buraya teslim edip, kenti gezdikten sonra teslim alıp yola devam edebilirsin. Ben 4 saatlik bavul teslimi için 6 euro ödemiştim.
Trene binerken oturan öteki yolcuları selamlamak gelenek üzere bir şey. Kolay bir buongiorno(günaydın) yahut çav (Ciao) deyip, yoluna devam et.
Trenden indikten sonra kimsenin valizinle ilgili olarak sana yardım etmesine yahut taşıma teklifine müsaade verme.
ANA TREN İSTASYONLARI
Milano Porta Garibaldi / Milano Centrale
Roma Tiburtina / Roma Termini (merkez istasyonu) -> ROMA TE
Bologna Centrale (merkez istasyonu)
Napoli Merkez (merkez istasyonu) -> NA C.LE
Floransa Santa Maria Novella (merkez istasyonu) -> Fl.SMN
Venedik Santa Lucia (adada) -> VE. SL
Venedik Mestre (ana karada) -> MESTRE
Milano Merkez (merkez istasyonu) -> MI C.LE
Genova Piazza Principe (merkez istasyonu) -> GE PP
Genova Stazione Brignole -> GE BRIG
La Spezia Centrale (merkez istasyonu) -> SPEZIA
Pisa Centrale (merkez istasyonu) -> PISA C.
